لابی ایران سوئد Iran & Sweden : ایران سپیده دم ، تاریخ است . ارد بزرگ

لابی ایران سوئد Iran & Sweden : ایران سپیده دم ، تاریخ است . ارد بزرگ


ساخت یک ماشین حساب

Posted: 19 Mar 2012 06:58 PM PDT

ساخت یک ماشین حساب

با استفاده از# C
دوشنبه 29 اسفند 1390

احمد شريف‌پور

اشاره:
نشریه عصر شبکه - در اين مقاله تصميم داريم نحوه ايجاد يک ماشين‌حساب ساده را با استفاده از #C آموزش دهيم. اين ماشين‌حساب مي‌تواند چهار عمل اصلي رياضي را به انجام برساند. براي ايجاد و کدنويسي اين برنامه مي‌توانيد از هر کدام از نسخه‌هاي VisualStudio (حتي نسخه رايگان Express) استفاده کنيد...

در اين مقاله تصميم داريم نحوه ايجاد يک ماشين‌حساب ساده را با استفاده از#C آموزش دهيم. اين ماشين‌حساب مي‌تواند چهار عمل اصلي رياضي را به انجام برساند. براي ايجاد و کدنويسي اين برنامه مي‌توانيد از هر کدام از نسخه‌هاي VisualStudio (حتي نسخه رايگان Express) استفاده کنيد.

کار را با ساخت يک پروژه جديد از نوع Windows Form Application شروع کنيد. پس از آن با استفاده از جعبه ابزار کناري، فرمي مانند شکل‌ زير به‌وجود آوريد. در سمت چپ اين تصوير، رابط کاربري نهايي و در سمت راست شماره‌هاي مربوط به هر يک از کنترل‌هاي فرم را مشاهده مي‌کنيد. اين کنترل‌ها را مطابق نام‌هايي که در جدول زير آورده شده است، نام‌گذاري کنيد.مي‌توانيد اندازه فونت دکمه‌ها را بزرگ‌تر کنيد تا خواندن متن آن‌ها راحت‌تر باشد.

 

همچنين به خاطر داشته باشيد که براي کادر متني outputTextBox، خاصيت TextAlign را روي Right، ReadOnly را روي True و BackColor را روي white تنظيم کنيد. سپس با فشردن کليد F7 از حالت Design View به وضعيت کدنويسي(Code Editor) برويد. اين برنامه از متغيرهاي زير استفاده مي‌کند. آن‌ها را مطابق فهرست زير به کد برنامه بيافزاييد:


private bool isFirst = true;
private bool shouldClear = true;
private double firstOperand;
private double secondOperand;
private double result = 0;
private string symbol = String.Empty;
 

متغیر isFirst تعیین می‌کند که آیا ورودی‌هایی که تا‌کنون توسط کاربر وارد شده‌اند مربوط به عملوند اول است یا خیر. متغیر shouldClear مشخص می‌کند که جعبه متن برنامه، چه زمانی باید برای وارد‌کردن یک متن جدید پاک شود. متغیرهای firstOperand و secondOperand برای نگه‌داری دو عملوند مورد استفاده در هر محاسبه، به کار خواهند رفت و در نهایت متغیر result حاصل عملیات را در خود ذخیره خواهد کرد.  به این دلیل از نوع دابل (دقت مضاعف) در سه متغیر اخیر استفاده کرده‌ایم که نتایج حاصل از عملیات تقسیم، از دقت کافی برخوردار باشد. در‌نهایت متغیر symbol هم علامت ریاضی عملیات در حال اجرا را در خود ذخیره خواهد کرد. کل کلیدهای مربوط به اعداد (0 تا 9) از یک تابع مدیریت رویداد (Event Handler) استفاده می‌کنند. این کار ما را از دردسر نوشتن کدهای تکراری خلاص می‌کند. در داخل کدهای کلاس Form 1 تابع مدیریت رویدادی را که در فهرست بعدي می‌بینید، وارد کنید.

   1: private void numberButton_Click(object sender, EventArgs e)
   2: {
   3:     Button sourceButton = (sender as Button);
   4:     double oldNumber, buttonNumber, newNumber;
   5:
   6:     if (shouldClear)
   7:     {
   8:         outputTextBox.Clear();
   9:         oldNumber = 0;
  10:         shouldClear = false;
  11:     }
  12:     else
  13:     {
  14:         oldNumber = Double.Parse(outputTextBox.Text);
  15:     }
  16:
  17:            
  18:     buttonNumber = Double.Parse(sourceButton.Text);
  19:     newNumber = (oldNumber * 10) + buttonNumber;
  20:
  21:     if (isFirst)
  22:     {
  23:         firstOperand = newNumber;
  24:     }
  25:     else
  26:     {
  27:         secondOperand = newNumber;
  28:     }
  29:
  30:     outputTextBox.Text += sourceButton.Text;
  31:
  32:     Calculate(symbol);
  33: }

 

دوباره به حالت Design View بازگردید و این تابع را به رویداد کلیک تمام‌کلیدهای عددی (zeroButton تا nineButton) متصل کنید. برای این کار تک تک دکمه‌ها را انتخاب کنید و مانند شکل زير به قسمت Events پنجره Properties بروید. رویداد کلیک (Click) را بیابید و در برابر آن نام تابع مدیریت رویدادی را که نوشتید، انتخاب کنید. پس از این‌که این تابع را به رویداد Click تمام دکمه‌ها نسبت دادیم، به حالت کدنویسی (Code Editor) باز می‌گردیم تا عملکرد تابع را شرح دهیم. چون این رویداد به‌وسیله چندین کلید مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد، باید بتوانیم کلید ایجاد کننده رویداد را تشخیص دهیم که این کار را با استفاده از پارامتر sender مدیریت رویداد انجام می‌دهیم. در خط 3 ما ابتدا این پارامتر را به یک کلید (Button) تبدیل می‌کنیم، چرا که sender در حالت عادی متغیری از نوع object خواهد بود. خط 4 سه متغیر دیگر را تعریف می‌کند که بعدتر از آن‌ها برای تولید مقدار عملوندها استفاده خواهیم کرد. متغیر oldNumber محتویات فعلی outputTextBox را نگه‌داری می‌کند. متغیر buttonNumber عدد مربوط به کلیدی که فشرده شده است را در خود ذخیره خواهد کرد و بالاخره متغیر newNumber مقدار جدید محاسبه شده؛ پس از فشرده شدن کلید، را نگاه خواهد داشت. خط 6 کنترل می‌کند که آیا جعبه متن باید پاک شود یا خیر. برای این‌که بهتر متوجه شوید که چرا از این کد استفاده کرده‌ایم، مثالی می‌زنیم. هنگامی که شما از یک ماشین حساب معمولی استفاده مي‌کنید، پس از وارد کردن عدد نخست و فشردن یکی از کلیدهای عملگر (جمع و تفریق و...)، صفحه نمایش پاک شده و عدد جدیدی که تایپ می‌کنید، جایگزین آن خواهد شد. همان‌گونه که کمی بعدتر خواهیم دید، مقدار متغیر shouldClear زمانی که شما یکی از کلیدهای مربوط به عملگرها را فشار دهید، برابر true خواهد شد. در چنین صورتی، برنامه متوجه می‌شود که یکی از کلیدهای عملگر فشرده شده است و بنابراین جعبه متن outputTextBox را در خط 8 پاک خواهد کرد. خط 9 پس از پاک شدن جعبه متن، مقدار 0 را در متغیر oldNumber ذخیره می‌کند.


خط 10 مقدار متغیر shouldClear را به false تغییر می‌دهد و بنابراین کلیدهایی که کاربر در ادامه خواهد فشرد، جعبه متن ما را پاک نخواهند کرد. اگر از این خط صرف‌نظر مي‌کردیم و کاربر مثلاً قصد داشت عدد 12 را وارد كند، با فشردن کلید 1 همه‌چیز به‌صورت عادی پیش می‌رفت اما پس از فشردن کلید 2، جعبه متن و در نتیجه عدد 1 پاک شده و کاربر به جای 12 تنها عدد 2 را مشاهده می‌کرد.اگر مقدار متغیر shouldClear برابر false باشد، ما مقدار موجود در جعبه متن outputTextBox را به عدد تبدیل کرده و در oldNumber ذخیره می‌کنیم. خط 18 مقدار خاصیت Text را از کلید فشرده شده خوانده و پس از تبدیل به عدد در متغیر buttonNumber ذخیره می‌کند. مثلاً اگر شما دکمه 7 را فشار دهید، این دکمه به دکمه ارسال‌کننده رویداد (sender)  تبدیل شده و مقدار خاصیت Text آن یعنی 7 مورد استفاده قرار خواهد گرفت.  خط 19 مقدار جدید را محاسبه خواهد کرد. مثلاً اگر ما عدد 7 را در oldValue (و در جعبه ورودی outputTextBox) داشته باشیم، و پس از آن عدد 2 را کلیک کنیم، نتیجه 72 خواهد بود. ما برای این کار از فرمول ساده‌ای استفاده کرده‌ایم که عدد قبلی را در 10 ضرب کرده و عدد جدید را به آن می‌افزاید. نتیجه دوباره به متغیر newNumber نسبت داده خواهد شد.


خطوط 21 تا 28 کنترل می‌کنند که آیا مقدار متغیر isFirst برابر true است یا خیر؟ به عبارت دیگر کنترل می‌کند که آیا کاربر عدد اول را وارد کرده است یا خیر. ما به این متغیر نیاز داریم تا بتوانیم عملوند اول و نحوه محاسبه را به درستی تشخیص دهیم. اگر این نخستين ورودی کاربر باشد، عدد حاصل از محاسبات در خط 23 به متغیر firstOperand نسبت داده خواهد شد. در غیر این صورت آن را به عنوان عملوند دوم مورد استفاده قرار خواهیم داد. خط 30 به سادگی مقدار کلیدی را که کاربر کلیک کرده است به انتهای متن داخل جعبه outputTextBox می‌افزاید. در نهایت خط 32 از متد ()Calculate استفاده می‌کند که کدهای مربوط به آن را، که باید به کلاس برنامه افزوده شود، در ادامه مشاهده می‌کنید.

   1: private void Calculate(string operatorSymbol)
   2: {
   3:     if (isFirst)
   4:     {
   5:         result = firstOperand;
   6:         return;
   7:     }
   8:
   9:     switch (operatorSymbol)
  10:     {
  11:         case «+»:
  12:             result = firstOperand + secondOperand;
  13:             break;
  14:         case «-»:
  15:             result = firstOperand - secondOperand;
  16:             break;
  17:         case «*»:
  18:             result = firstOperand * secondOperand;
  19:             break;
  20:         case «/»:
  21:             result = firstOperand / secondOperand;
  22:             break;
  23:     }
  24: }


متد Calculate تنها یک پارامتر دارد که همان نشان ریاضی عملیات مورد نظر است. خطوط 3 تا 7 این تابع، دوباره کنترل می‌کند که آیا کاربر در حال وارد‌کردن عدد اول است یا عدد دوم. اگر با عدد نخست روبه‌رو باشیم، به هیچ محاسبه‌ای نیاز نیست و آنچه کاربر تایپ کرده است، همان نتیجه نهایی خواهد بود. در این حالت خط 6 باعث خروج از این تابع می‌شود. اما اگر ورودی عدد اول نباشد، ما در خطوط 9 تا 23 وارد یک ساختار switch خواهیم شد. در اینجا کنترل می‌کنیم که کدام نشان ریاضی انتخاب شده است. برای نمونه اگر نشان ریاضی وارد شده برابر «+» باشد، عملوندهای اول و دوم را با هم جمع خواهیم کرد. اکنون ما می‌دانیم که ماشین حساب ما، در صورتی که نوع عملگر مشخص باشد، چگونه عمل خواهد کرد.


حال باید عملکردها و توابع مربوط به هر یک از چهار عمل اصلی را پیاده‌سازی کنیم تا متد Calculate بداند که از کدام تابع برای کدام عملیات استفاده کند. تابعی که در زیر آورده می‌شود، مدیریت رویداد کلیک هر چهار کلید عملیاتی را بر عهده خواهد داشت.

   1: private void operatorButton_Click(object sender, EventArgs e)
   2: {
   3:     firstOperand = result;
   4:
   5:     Button sourceButton = (sender as Button);
   6:     string operatorSymbol = sourceButton.Text;
   7:
   8:     if (isFirst)
   9:         isFirst = false;
  10:
  11:     shouldClear = true;
  12:     symbol = operatorSymbol;
  13:     outputTextBox.Text = result.ToString();
  14: }

 

بعد از تایپ این تابع دوباره به حالت Design View بازگردید و این تابع مدیریت رویداد را به رویداد کلیک هر چهار کلید addButton، subtractButton، multiplyButton و divideButton نسبت دهید. در خط 3 این تابع مقدار result را به firstOperand نسبت داده‌ایم. به این ترتیب، کاربر می‌تواند محاسبات بعدی را با نتایج محاسبات قبلی ادامه دهد. مثلاً اگر کاربر عدد 1 را با 2 جمع کرده باشد و بخواهد عدد 3 را نیز به آن بیافزاید، حاصل (1+2) به عنوان عملوند اول و عدد 3 به عنوان عدد دوم مورد استفاده قرار خواهد گرفت.


در خط 5 نیز ما کلید ایجاد کننده رویداد را یافته و تبدیل کرده‌ایم تا بتوانیم در خط 6 نشان ریاضی آن عملیات را استخراج کنیم. خط 8 کنترل می‌کند که آیا متغیر isFirst برابر true است یا خیر و در صورتی که برابر true باشد، ما آن را به false تغییر می‌دهیم تا نشان دهیم که عدد بعدی، دیگر عملوند اول نیست. خط 11 متغیر shouldClear را بعد از کلیک یک نشان ریاضی، به true تنظیم می‌کند تا ورودی بعدی جعبه متن ما را پاک کند و ورودی تازه به انتهای ورودی قبلی افزوده نشود. خط 12 نشان کلید فشرده شده را در متغیر symbol ذخیره می‌کند. در این خط است که مشخص می‌شود کدام عملیات باید در متد Calculate انجام شود. وقتی که ما متد Calculate را در خط 32 کدهای سری اول فراخوانی کردیم، مقدار متغیر symbol را به آن منتقل یا به اصطلاح پاس می‌کنیم تا عملیات به درستی انجام شود. بالاخره خط 13 این کدها، مقدار result را در جعبه متن outputTextBox به نمایش در خواهد آورد.


تنها دو کلید دیگر باقی مانده‌اند. روی کلید مساوی دوبار کلیک کنید و این کد را برای مدیریت رویداد کلیک آن بنویسید:

   1: private void equalsButton_Click(object sender, EventArgs e)
   2: {
   3:     outputTextBox.Text = result.ToString();
   4:     isFirst = true;
   5:     shouldClear = true;
   6: }

 

مشخص است که این کلید به سادگی نتیجه محاسبات را به نمایش در‌می‌آورد. فشردن این کلید، مقدار هر دو متغیر isFirst و shouldClear را نیز به true تغییر می‌دهد. پس از آن روی کلید C یا پاکسازی دوبار کلیک کنید و کدهای زیر را برای مدیریت رویداد کلیک آن تایپ کنید:

   1: private void clearButton_Click(object sender, EventArgs e)
   2: {
   3:     outputTextBox.Text = «0»;
   4:     result = 0;
   5:     isFirst = true;
   6:     shouldClear = true;
   7: }

 

این کلید تمام تنظیمات ماشین حساب ما را به حالت پیش‌فرض برگردانده و آن را به اصطلاح Reset می‌کند؛ زيرا ماشین حساب‌ها هنگام روشن شدن با عدد صفر کار را آغاز می‌کنند، ما متن outputTextBox را به صفر تغییر می‌دهیم. همین‌طور مقادیر هر سه متغیر result، isFirst و shouldClear را نیز به حالت پیش‌فرض باز می‌گردانیم. برنامه اکنون کامل است. می‌توانید آن را اجرا و آزمایش کنید.

تبریک می‌گوییم. شما ساخت یک برنامه ساده با استفاده از #c وWindows Forms را با موفقیت به پایان رسانده‌اید.


کاهش روند پیری با روش هایی موثر

Posted: 19 Mar 2012 06:56 PM PDT

کاهش روند پیری با روش هایی موثر
روش‌های ارائه شده کاملا بدون هزینه است و به راحتی توسط افراد و بدون کمک دیگران قابل انجام است.

این روش ها عبارتند از :

•روزانه مقدار زیادی آب بنوشید. نوشیدن مقدار کافی آب موجب هیدراته شدن پوست می‌شود. پوست هیدراته دیرتر دچار چروک می شود .

• از مصرف سیگار و الکل به شدت اجتناب کنید چون موجب خشکی پوست و ایجاد چروک می شود.

• ورزش کنید. ورزش به حفظ پوست، ماهیچه‌ها و استخوان‌ها کمک می‌کند.

•غذای سالم مصرف کنید. از مصرف غذاهای آماده ، غذاهای چرب و سرخ‌کردنی اجتناب کنید.

•همیشه از عینک آفتابی استفاده کنید.

•برای نوشیدن مایعات مختلف از نی استفاده نکنید چون استفاده از نی باعث ایجاد چین و چروک اطراف لب‌ها می‌شود.

• به مقدار زیاد سبزیجات و میوه‌جات مصرف کنید.

• از خوردن شیرینی پرهیز کنید. استفاده از قند و شکر تاثیر مستقیم در روند پیری دارد.

•پوست خود را همیشه مرطوب نگه دارید. استفاده از سونای بخار و بخار دادن پوست به‌صورت منظم در حفظ جوانی پوست بسیار موثر است.

• کمتر اخم کنید و ماهیچه‌های صورت را منقبض نکنید. اجازه دهید که در اکثر موارد ماهیچه‌های صورت در حال استراحت باشند.

•به مقدار کافی بخوابید. جدیدترین تحقیقات نشان می‌دهد که هفت ساعت خواب آرام در شب برای سالم‌ماندن و حفظ جوانی کافی است.

•سه وعده در هفته ماهی بخورید. ماهی حاوی اسید چرب امگا 3 است که برای حفظ شادابی پوست ضروری است.

•ویتامین D و C مهمترین عامل در کاهش روند پیری است.

•از مصرف لوازم آرایشی به ‌ویژه کرم پودر خودداری کنید.

• در تمام فصول سال حتی پاییز و زمستان از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.

• سعی کنید کمتر چای و قهوه بنوشید تا دندان‌هایتان سفید بماند. اگر دندان‌هایتان خیلی زرد شده‌اند با مشورت دندانپزشک آنها را سفید کنید.

• به ‌جای گوشت قرمز از حبوبات استفاده کنید.

• به‌جای انواع روغن‌ها از روغن زیتون استفاده کنید.

•تماشای تلویزیون را تا حد امکان از برنامه روزانه خود حذف کنید. تاکنون فکر کرده‌اید که چند سال از عمر شما جلوی تلویزیون روی کاناپه گذشته است.

•از خوردن گوشت فرآوری شده به‌ویژه سوسیس و کالباس اجتناب کنید.

•آجیل بخورید ولی مراقب باشید در مصرف آن زیاده‌روی نکنید .

•پرخوری را کنار بگذارید. ممکن است در ابتدا بسیار دشوار باشد واذیت شوید ولی به مرور زمان به آن عادت می‌کنید و حس خوبی خواهید داشت.

•در غذای روزانه خود از روغن نارگیل استفاده کنید.

•به کوچکترین موضوع بخندید و همیشه شاد باشید. اجازه ندهید اطرافیان شادی شما را بگیرند.


 

لری‌پیج، گوگل را نابود کرد

Posted: 19 Mar 2012 06:56 PM PDT

مدیر سابق گوگل:
لری‌پیج، گوگل را نابود کرد
مدیر سابق بخش مهندسی گوگل و مدیر همراه کنونی در بخش توسعه مایکروسافت، جیمز ویتاکر، در روز سه شنبه مطلب مفصلی را درباره این که چرا پس از سه سال همکاری پرثمر و مستمر با گوگل، تصمیم به ترک این شرکت گرفت، منتشر نموده است.

به گزارش سرویس علمی فناوری جام نیوز (28 اسفند /18 مارس)، جیمز ویتاکر که سه سال متمادی مدیر بخش مهندسی گوگل بود، چندی پیش به طور ناگهانی از این کمپانی استعفا کرد و به مایکروسافت پیوست. حال پس از چند ماه از ترک گوگل، وی لب به سخن گشوده و به تشریح دلایل خود برای خروج از این کمپانی پرداخته است. او معتقد است که موسس و مدیرعامل فعلی گوگل، لری پیچ در حال نابود کردن گوگل است.

مدیر سابق بخش مهندسی گوگل و مدیر همراه کنونی در بخش توسعه مایکروسافت، جیمز ویتاکر، در روز سه شنبه مطلب مفصلی را درباره این که چرا پس از سه سال همکاری پرثمر و مستمر با گوگل، تصمیم به ترک این شرکت گرفت، منتشر نموده است. پست او در بلاگ MSDN مایکروسافت، درباره موضوعاتی است که اخیرا نقل مجلس رسانه‌ها شده‌ است، اما نکته‌هایی در سخنان وی وجود دارد که که ناشی از لمس نزدیک مساله توسط وی است و از این رو سخنان وی منحصر به فرد و قابل تامل محسوب می‌شوند. چکیده سخنان ویتاکر آن است که وی باور دارد، مدیرعامل فعلی و یکی از پایه گذاران گوگل، لری پیج، این کمپانی را به طور کامل نابود خواهد کرد.

بحث اصلی ویتاکر از آنجا آغاز می‌شود که اریک اشمیت، مدیرعامل سابق، کنار رفت و لری پیج سکان امور را در دست گرفت. ویتاکر معتقد است که تا قبل از لری پیج، تبلیغات همواره منبع در آمد اصلی گوگل بود که به کمک آن، مهندسین گوگل می‌توانستند محصولات نوآورانه‌ای را تولید کنند. اما پس از تغییر سمت مذکور، تبلیغات به آخرین گزینه تبدیل شد و دقیقا عکس روند سابق پیش گرفته شد. محصولات گوگل کم کم نابود شدند و بسیاری از آنها فقط وسیله ای برای جمع‌آوری اطلاعات پرسنلی بیشتر از کاربران گوگل تبدیل شدند. حال کمپانی باید منت تبلیغ کنندگان را بکشد.

ویتاکر نوشته: "در زمان اریک اشمیت، تبلیغات همواره در پس‌زمینه و پنهان بودند... گوگل همچون کارخانه تولید کننده نوآوری و خلاقیت بود، که به کارمندان و مهندسین نیروی لازم جهت نوآوری را از طریق اهداء جوایز، پاداش‌های ویژه و تعطیلی 20% زمان می‌داد. درآمد بالای حاصل از تبلیغات، به ما مسئولین اجازه می‌داد تا بیاندیشیم، خلاقیت به خرج دهیم و بسازیم... اینها برای آن زمان بود، اما الان چه؟"

به نوشته زومیت، ویتاکر می گوید، لری‌پیج شیفته فیس‌بوک شده بود، چرا که این شبکه اجتماعی می‌تواند، به دلیل به اشتراک‌گذاری اطلاعات در هنگام استفاده از سایر خدمات سایت، اطلاعات وسیعی از مشخصات شخصی کاربرانش را جمع آوری کند. گوگل واقعا نیاز داشت تا پس از تلاش‌های ناموفقی مثل Wave یا Buzz بالاخره به شکلی وارد فضای شبکه‌های اجتماعی شود و تنها دلیل این امر نیز درآمد ناشی از تبلیغات آن بود.

ویتاکر ادامه می‌دهد:
لری پیج بر اشتباه خود پافشاری کرد و در نهایت پروژه شبکه اجتماعی گوگل به جای اجتماعی و آزاد بودن تبدیل به محصولی با کنترل کامل گوگل روی آن شد که دیگر راه برگشتی نیز برای آن وجود ندارد. نام Google+ نیز بسیار بد انتخاب شده است، چرا که این حس را القا می کند که گوگل به تنهایی کامل نبود و جستجو، اندروید، Youtube و ... همه باید ساختاری اجتماعی می‌داشتند و به تنهایی ناقص بودند... منظورم را می فهمید؟ بدتر از همه این بود که خلاقیت‌ها نیز باید بر مبنای شبکه اجتماعی می‌بودند. اندیشه‌ای که می‌خواست گوگل پلاس را تبدیل به مرکز جهان کند و شکست خورد، از بنیان اشتباه بود.

ویتاکر در انتهای مطلبش می گوید: "گوگل قدیم مکانی عالی برای کار کردن بود، اما گوگل جدید...؟!"


دایره المعارف بریتانیکا فقط بصورت اینترنتی

Posted: 19 Mar 2012 06:53 PM PDT

رقیب ویکی پدیا
دایره المعارف بریتانیکا فقط بصورت اینترنتی
دایره المعارف بریتانیکا ۲۴۴ سال پیش اولین کتاب خود را در «اِدینبرگ» اسکاتلند منتشر کرد. بریتانیکا میگوید که دیگر مطالب خود را بصورت چاپی منتشر نخواهد کرد.

به گزارش سرویس علمی فناوری جام نیوز (28 اسفند / 18 مارس)، دایره المعارف بریتانیکا، قدیمی ترین دایره العلوم به زبان انگلیسی، میگوید که مطالب خود را منحصراً بصورت اینترنتی، منتشر خواهد ساخت.

دایره المعارف بریتانیکا 244 سال پیش اولین کتاب خود را در «اِدینبرگ» اسکاتلند منتشر کرد ولی در حال حاضر مرکز این شرکت در شیکاگوی آمریکاست.

بریتانیکا میگوید که دیگر مطالب خود را بصورت چاپی منتشر نخواهد کرد.

به نوشته صدای آمریکا، دایره المعارف بریتانیکا، با وجود قیمت بالای آن که بالغ بر 1300 دلار می شد، در سالهای پس از جنگ جهانی دوم بطور فزاینده ای بصورت زینت بخش و بخشی از وسائل خانه بسیار از آمریکاییان درآمد؛ اما، با ظهور اینترنت و رونق رقیب اینترنتی آن - ویکی پدیا - دیگر فروش بریتانیکا بشدت کاهش یافت.

حق عضویت اینترنتی دایره المعارف بریتانیکا در حال حاضر ماهانه 70 دلار است.
 

 

شرح حال مختصری درباره داگلاس ریچارد

Posted: 19 Mar 2012 06:50 PM PDT

شرح حال مختصری درباره داگلاس ریچارد هوف‌استاتر

قياس‌هاي خلاقانه
ماهنامه شبکه - اسفند 1390 شماره 131

احمد شریف‌پور

اشاره:
ماهنامه شبکه - داگلاس ریچارد هوف‌استاتر، در پانزدهم فوریه 1945 در نیویورک به دنیا آمد. دوران کودکی او در کمپ دانشگاه استنفورد گذشت؛ جایی که پدرش رابرت، برنده جایزه نوبل سال 1961رشته فیزیک، به عنوان استاد دپارتمان فیزیک مشغول به کار بود...


«قانون هوف‌استاتر: همواره بیش از آنچه فکر می‌کنید، به طول خواهد انجامید! حتی اگر قانون هوف‌استاتر را هم در نظر بگیرید.»

داگلاس ریچارد هوف‌استاتر، در پانزدهم فوریه 1945 در نیویورک به دنیا آمد. دوران کودکی او در کمپ دانشگاه استنفورد گذشت؛ جایی که پدرش رابرت، برنده جایزه نوبل سال 1961رشته فیزیک، به عنوان استاد دپارتمان فیزیک مشغول به کار بود. او پس از پایان تحصیلات متوسطه دو سال (1958 و 1959) را در مدرسه بین‌المللی ژنو در سوئیس سپری کرد، اما دوباره به امریکا بازگشت و به تحصیل در استنفورد پرداخت و توانست مدرک کارشناسی خود را در رشته ریاضی در سال 1965 کسب‌کند. او تحصیل خود را در دانشگاه اوریگان ادامه داد و توانست مقاطع کارشناسی ارشد (1972) و دکترا (1975) را با موفقیت در این دانشگاه پشت‌سر بگذارد. او فعالیت‌های پژوهشی خود را در سال 1977 و با عضویت در دپارتمان علوم کامپیوتر دانشگاه ایندیانا آغاز کرد و از همان زمان کار روی مدل‌سازی فرآیندهای ذهنی انسان را آغاز کرد. او در آن زمان این فعالیت‌ها را تحقیق روی «هوش مصنوعی» می‌نامید، اما اندکی بعد نام «تحقیقات علوم شناختی» را برای آن‌ها برگزید که این فعالیت‌ها تا‌کنون هم به همین نام ادامه دارند. داگلاس در سال 1984 به دانشگاه میشیگان رفت تا به عنوان صاحب کرسی استادی «مطالعه شناخت انسانی» به تدریس بپردازد، اما چهار سال بعد یعنی در سال 1988، به عنوان استاد کالج علوم و هنر، دوباره به بلومینگتون و دانشگاه ایندیانا بازگشت و به تدریس در هر دو زمینه علوم شناختی و علوم کامپیوتر پرداخت. داگلاس در دانشگاه‌های میشیگان و ایندیانا به کمک همکارش ملانی میچل(Melanie Mitchell)، مدلی محاسباتی برای «ادراک سطح بالا» عرضه کردند که با نام Copycat شناخته شد. این برنامه که در آن زمان با لیسپ نوشته شده بود می‌توانست از طریق قیاس به سؤال‌هایی نظیر «نسبت abc به abd مانند نسبت xyz به چیست؟» پاسخ دهد. توسعه این برنامه بعدها توسط یکی از شاگردان داگلاس در مقطع دکترا به نام جیمز مارشال (James Marshal) و با نام تازه Metacat ادامه یافت.  داگلاس چه در زندگی حرفه‌ای و چه خارج از آن، به دنبال زیبایی است. او به‌صورت دائم در جست‌وجوی الگوهای ریاضی زیبا، تعابیر و مفاهیم زیبا، فونت‌ها و خطوط زیبا، الگوهای صوتی زیبا در اشعار و مواردی از این قبیل است. خود او در این‌باره می‌گوید: «من کسی هستم که یکی از پاهایش در دنیای انسانی و هنرمندانه است و پای دیگرش در دنیای علوم و دانش.» او نمایشگاه‌های متعددی هم از آثار هنری‌اش (طراحی فونت، الگوهای بصری الهام گرفته از موسیقی، تصاویر چند وجهی که از هر زاویه دید به شکلی متفاوت دیده می‌شوند) در دانشگاه‌های مختلف برگزار کرده است.  نظریه او درباره هوش و هوشیاری، که نخستين‌بار در کتاب «گودل، اشر، باخ» آورده شده است، هوشیاری را نتیجه الزامی فعالیت‌هایی سطح‌پایین در مغز می‌داند و مغز انسان را به عنوان یک کولونی از نورون‌ها، با نظام اجتماعی کولونی مورچه‌ها مقایسه می‌کند. بر همین مبنا، تمام مدل‌های محاسباتی که توسط او و همکارانش توسعه می‌یابد از مبانی تئوری یکسانی پیروی می‌کند. تمام این مدل‌ها «تفکر انسانی» را نتیجه هزاران محاسبه موازی سطح پایین در مغز می‌دانند، که به‌وسیله مفاهیمی که در حال حاضر در ذهن فعال شده‌اند مقداردهی می‌شوند. همچنین این حالت «فعال بودن» از مفاهیم فعال به مفاهیم همسایه منتقل خواهد شد. در تمامی این مدل‌ها از مفهومی به نام «دمای ذهنی» استفاده مي‌شود که میزان تصادفی بودن ریز محاسبات موازی را تنظیم می‌کند و باعث می‌شود مسیرهایی که امید به نتیجه‌بخش بودن‌شان بیشتر است، سریع‌تر از سایر مسیرها بررسی شوند. علاوه بر این، تمام این مدل‌های محاسباتی بر این منطق استوار هستند که تمام «شناخت» انسان از طریق «قیاس» حاصل خواهد شد.  جالب اینجا است که به‌رغم همه این نظریه‌ها و با این‌که کتاب «گودل، اشر، باخ» با استقبال فراوانی از سوی خوره‌های کامپیوتر مواجه شده است، خود هوف‌استاتر می‌گوید: «با فرهنگ خوره‌های کامپیوتر چندان راحت نیست و اصلاً علاقه‌ای به کامپیوترها ندارد.» و درباره هوش مصنوعی، او وقوع پدیده یکتایی کرتزوایل را (به بخش کتاب ماه شماره 129 ماهنامه‌شبکه مراجعه کنید) حداقل در آینده نزدیک ممکن نمی‌داند. از کتاب‌های دیگر هوف‌استاتر می‌توان به عناوین ارزشمند تم‌های فراجادویی (Metamagical Themas)، مفاهیم سیال و قیاس‌های خلاقانه (Fluid Concepts and Creative Analogies) و کتاب در دست تألیف سطوح و جوهره‌ها (Surfaces and Essences) اشاره کرد.

اینترنت از دیدگاه ارد بزرگ

Posted: 19 Mar 2012 06:39 PM PDT


از اُرُد بزرگ (مهمترین فیلسوف حال حاضر ایران) در وادی های گوناگون نوشته های بسیاری خوانده ایم ، نگاه او به جهان مجازی و اینترنت بسیار هوشمندانه و دقیق است که در اینجا تقدیم می گردد :


جهان آینده بدون اینترنت بی معناست .

ساده انگاریست اینترنت را با همه داده هایش یکجا رد کنیم و یا یکجا بپذیریم .

اینترنت همانند دریاست ، کسی که آن را نمی شناسد همانند کسی ست که شنا را نمی داند .

ترس از اینترنت همانند نداشتن آن زیان آور است باید ناوشکن های بزرگ ساخت و بر فراز آنها پرچم کشور خویش را برافراشت .

بستن سایت های درنده چشم و هوش (مستهجن) از کارهای مهم دولت هاست .

برآیند نابود کردن پایگاه های آفرینشگر ، همانند ساختن مرداب است. بازده اینکار برای آفریننده و برخورد کننده زیان آور است .

در اینترنت داده ها و اندیشه ها بسیار تند جابجا می شوند در برابر داده های ستیزگر باید میدان پاسخگویی را برای اندیشمندان آگاه هر کشور فراهم آورد و از چالش ها نهراسید .

کشورهای افزون خواه و بیمار همواره پیشتازان یورش از راه اینترنت هستند راهکار مبارزه با این تیره اندیشان تکیه بر ایده های و باورهای میهنی ست ایده هایی که مردم و بویژه جوانان بر آن ها ببالند ، نمی توان از پاسخگویی گریخت و به دور خود دیوار کشید .

هیچ شمشیری همچون پرداختن بر اسطوره ها و سرآمدان نمی تواند دشمنان ریز و درشت کشورها را در جهان اینترنت ناکام گذارد .

ارد بزرگ /  Orod Bozorg

اسطوره ها و سرآمدان ملی ، گنجینه های با ارزشی هستند که باید آنها را زنده نگاه داشت اسطوره ها جایشان در موزه نیست ، می بایست به سرآمدان درخششی ویژه بخشید و آنها را دوباره پروراند تا با اندیشه جوانان امروز گره بخورند و بدینگونه نیرنگ های دشمنان را ناکام گذارند .

نگاه دشمنانه به اینترنت ، دست خبرچینان و نیرنگ بازان را باز می گذارد .

برای داشتن اینترنتی ایمن باید بر داشته های فرهنگی و میهنی خویش تکیه کرد آنها را گسترش داد و به هنرمندانه ترین گونه آنها را بیان نمود ، آزادی اندیشه را پاس داشت . خوراک اندیشه جوانان بدون همکاری آنها ساخته نمی شود ، پس نیاز به همکاری دو سویه است .

کشوری از گردونه اینترنت بهره بیشتری می برد که میوه تمدن خویش را بیشتر و ساده تر در دامان کاربران بگذارد .

پیشه و هنر بدون اینترنت گران و بی خریدار است کشوری که زمینه داد و ستد های اینترنتی خویش را گرفته توان رشد و هماوردی خویش را از دست می دهد .

اگر همکاری میهنی برای بالندگی و هم اندیشی در اینترنت وجود داشته باشد جام های زهرآگین ، نوشنده ی نخواهند داشت .



برگرفته از :

http://orodism.blogsky.com/1390/12/29/post-41/



نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

نیما ونیشام از مینا مقدادی

دسترسی به نرم افزار کتاب قوانین و مقررات فناوری اطلاعات

حکیم ارد بزرگ (پدر فلسفه اردیسم) : تاوان بزرگی ، تنهاییست.